Op 24 oktober 2011 werd de evangelist Wout van de Bor tot hoger leven opgeroepen. Het leek ons goed om het laatste artikel dat wij van hem plaatsten in de Kerkipasi kapel nogmaals op te nemen.

STERVEN OF LEVEN? 
 

door: W. van de Bor

U leest het goed. Ik wil heel graag met u spreken over het proces van sterven of leven. Dat is een onderwerp waar we graag overheen stappen, want dat ligt niemand lekker. Wij mensen zijn zo aan dit leven gebonden, dat we de dood liever zo weinig mogelijk aandacht geven. Toch krijgt ieder mens vroeg of laat ermee te maken en of je het nu van dichtbij meemaakt of van verre, elke dag gaan mensen dood. 

Soms staan we daar helemaal niet bij stil; vooral als we horen dat het oorlogen betreft. Immers, dat is helemaal niet op een natuurlijke wijze doodgaan. Daar sterven heel jonge mannen, vrouwen en kinderen. Denk maar eens aan de laatste oorlogen die zich afgespeeld hebben. Ook bij rampen, aardbevingen, watersnoden, etc. worden in enkele ogenblikken hele families uitgeroeid. Maar meestal gaat dat allemaal aan ons voorbij, totdat het ook ons, of onze naaste omgeving treft. 

Ik maakte enkele sterfgevallen mee in mijn naaste omgeving. Hele goede vrienden, nog in de kracht van hun leven, werden door kanker binnen korte tijd weggevaagd. Dan komt de dood zo dichtbij, en dan kun je echt een paar nachten wakker liggen. Maar wat een verschil hoe iemand sterft. Of die persoon een geloofsleven had of niet. Of hij/zij Jezus kende, als zijn/haar Heiland. Daarom is het goed om eens heel rustig met u over de dood te spreken. Mag ik u dan iets heel persoonlijks vragen? 

Stel, dat u binnenkort aan de beurt bent. Ik weet helemaal niet of dat zo is, misschien wordt u nog wel 100 jaar. Maar er komt een dag dat u net als ieder ander mens doodgaat. Sterven heet dat met een fatsoenlijk woord. We hebben allemaal de gedachte dat dat ons nog lang niet trett, dat kan wel gebeuren met anderen, maar met ons? We voelen ons helemaal niet ziek en helemaal nog gezond en sterk en we denken er niet aan om dood te gaan. We leven en maken plezier en morgen komt er weer een dag. Mag ik u dan even in de rede vallen? Weet u dan zo precies hoelang en hoeveel tijd u nog leeft? Nee toch, niemand weet dat. Laten we dan met elkaar leren uit het verhaal wat Jezus ons vertelde in Lucas 12: 16. 

Hij zeide: "Het land van een rijk man had veel opgebracht. En hij overlegde blj zichzelf en zeide: Wat moet ik doen, want ik heb geen ruimte om mijn vruchten te bergen. Dit zal ik doen; ik zal mijn schuren afbreken en grotere bouwen en ik zal daarin al het koren en al mijn goederen bergen. En ik zal tot mijn ziel zeggen: Ziel, gij hebt vele goederen liggen, opgetast voor vele jaren, houd rust, eet, drink en wees vrolijk. Maar God zeide tot hem: Gij dwaas, in deze eigen nacht wordt uw ziel van u afgeeist en wat gij gereed gemaakt hebt, voor wien zal het zijn? Zo vergaat het hem, die voor zichzelf schatten verzamelt en niet rijk is in God".

Ik geloof dat we hier een geweldige les krijgen van niemand minder dan van Jezus zelf. Er zijn zoveel mensen die maar nooit aan dit soort dingen willen denken, ze stellen het maar uit en uit en denken dat ze hier het eeuwige leven hebben. Vergis u niet; dat eeuwige is alleen verkrijgbaar bij Jezus, Hij alleen geeft eeuwig leven. Daarvoor moeten wel onze zonden beleden worden. Daarvoor moeten we wel Jezus aannemen. Daarvoor moeten wij wel ons hart willen geven aan Hem en ons ongeloof opgeven. We weten het allemaal veel beter, en gaan gewoon door in dit leven op de door ons gekozen weg. Het probleem van de meeste mensen is heel gewoon. Het is het probleem waar velen mee worstelen. Ze willen de zonden niet los laten. Men wil zich niet bekeren, want men denkt: "ik doe niemand kwaad, ik leef goed, of ik ga trouw naar een kerk". Maar in wezen zijn ze nooit echt bekeerd. Ze hebben nooit die innerlijke heling meegemaakt, ze kennen niet die echte verandering van binnen. Ze hebben nog nooit wakker gelegen van dat beroerde gevoel verloren te zijn zonder Jezus. Ooit, zult ook u sterven. Dat kan nog lang duren, maar het kan ook morgen zijn. De vraag: "zijn we klaar om God te ontmoeten", is hier op z'n plaats. Want het gaat om een eeuwig leven of een eeuwige dood, dat is niet niks. Nu kan het nog, kies voor Jezusl