KADOTIP:

Het is weer het seizoen voor
bruiloftsfeesten en de uitnodigingen
komen binnenrollen: wel vier binnen
een maand! Heerlijk, ik ben gek op
bruiloften. Voor ik zelf trouwde,
dachten de mensen om me heen,
dat dat na mijn huwelijk wel over
zou gaan, maar nee hoor. Mijn zoon
weet, dat ik alles waarmee ik op dat moment bezig ben, laat staan en naar de voorkamer vlieg, als ik via de televisie maar de begintonen hoor van het welbekende deuntje 'Tèn-tèn-terrèn..." - voor wie het niet herkent: ik bedoel "Here comes the bride."

In de afgelopen tien tot vijftien, misschien zelfs twintig jaren, is het me opgevallen, dat op alle huwelijksinvitaties in kleine lettertjes staat geschreven: "Kadotip:" met een even klein gedrukte afbeelding van een envelopje ernaast.

Soms staan er leuke rijmpjes bij, die ik hier niet durf te plaatsen, uit respect voor eventuele copyrights van de dichters.

In Amerika was het tot voor kort niet kies, om een kadotip op een huwelijks invitatie te plaatsen, en zeker niet als het om een gesloten enveloppe ging. Daar hebben ze als alternatief al heel lang het systeem van registreren bij een bekend warenhuis, waar de bruiloftsgasten dan een geschenk kunnen kopen, dat het bruidspaar vooraf heeft uitgekozen. Je hoeft dan alleen te vragen waar het bruidspaar is geregistreerd en je loopt geen gevaar, iets te kopen wat niet naar de smaak van het paar is, of dat jij hen de vijfde broodtoaster cadeau maakt. De zaak houdt namelijk bij wat al gekocht is, en wat nog op het verlanglijstje van het bruidspaar staat. Ik vind het een prachtsysteem, maar misschien niet zo geschikt voor een kleine stad, want je moet dan wel alles wat je wil voor je nieuwe huis, onder één winkeldak kunnen vinden. Of je moet bij meerdere winkels registreren.

In Suriname is de kadotip al helemaal ingeburgerd en je hoeft maar één keer te raden vanwaar wij het hebben: juist! Van dat kleine landje in Europa, waar een groot deel van onze familie woont. Al is het minder romantisch, de kadotip is heel praktisch, want nu krijg je tenminste geen gele en oranje gebloemde drinkglazen cadeau bij een roze servies van porselein in een keuken met lichtblauwe kasten. Paskwelnoemen we dat. Sorry, ik weet het niet te spellen en heb geen zin het op te zoeken. Ik denk wel dat het een kwelling moet zijn, hoe goed ook bedoeld, om de eerste jaren van je huwelijk tegen die verschillende kleuren aan te moeten kijken, omdat je de eerste tijd geen geld zal willen besteden aan vervanging van wat je al hebt, vanwege andere prioriteiten.

Nee, dan maar die kadotip. Wij moderne bruiden hebben al helemaal gedroomd van hoe ons huis eruit zal zien. Alles zo goed mogelijk bij elkaar passend. Dan helpen alle enveloppen samen toch fijn een deel van die droom te verwezenlijken.

Tegenwoordig trouwen ook steeds minder jonge mensen vanuit hun ouderlijk huis. Ze gaan misschien in de hoofdstad of in het buitenland studeren, gaan op zichzelf wonen en hebben vaak al minstens een kamer vol ingericht, wanneer ze de grote stap in het huwelijksbootje wagen. Ze hebben geen extra glazen, potten en pannen nodig voor hun nieuw leven samen, maar willen misschien wel een nieuw bed of wandmeubel kopen, wat misschien niet uit één enveloppe kan, maar wel uit alle enveloppen samen. En dan dat jonge paar, dat speciaal naar huis komt om te trouwen en na het huwelijk direkt weer vertrekt naar dat andere land. Die kunnen niet met geschenken sjouwen. Niet gek dus, die kadotip.

Toen mijn man en ik gingen trouwen, waren we beiden wat ouder. Geen van beiden voelden we ervoor de kadotip op onze invitaties te plaatsen. Mijn verloofde was een weduwnaar op middelbare leeftijd, had een ruim huis, met "alles" erin, een eigen bedrijf en een goed inkomen. Er viel gewoon niets te vragen. We waren dankbaar dat God ons zo had gezegend dat we deze grote stap in ons leven met anderen konden vieren. Punt.

Ik kan me voorstellen, dat velen zich zullen hebben afgevraagd, WAT ze toch aan ons zouden kunnen geven. En inderdaad ontvingen we een goed aantal enveloppen, waar we dankbaar gebruik van maakten op onze huwelijksreis. Tenslotte kost een huwelijksfeest en huwelijksreis daaraanvolgend ook wel wat.

De cadeau's die mij persoonlijk echter de grootste vreugde schenken - ja, schenken, in de tegenwoordige tijd - ontvingen we van die dappere zielen, die het aandurfden ons iets in natura cadeau te maken. Met de geldswaarde heeft het niets te maken. De liefste cadeau's vond ik een lepeltje met bijbehorende kaart en een klein bedragje van de kinderen van een kinderhuis, om op onze huwelijksreis "een appel, banaan of chocoladereep van te kopen", en een rode zijden roos, die een lief klein meisje me na de huwelijksceremonie in de hand stopte. Ik heb ze nog steeds, net als de kristallen vazen, slakommen, kandelaartjes, snoepschaaltjes, en bijoux doosjes, e.d. die we cadeau kregen. Alsof het was afgesproken, kregen we veel kristal cadeau. Ik ben omringd door die dingen en elke keer als ik er iets van gebruik, voel ik me happy en denk ik aan de lieve mensen van wie we ze kregen en waarvan enkelen nu al bij de Heer zijn. Het zijn maar materiële dingen, maar ze maken me blij, want zoals ik al zei, mijn man was eerder getrouwd geweest en alles in huis hadden hij en/of zijn vorige echtgenote aangeschaft. Deze dingen, nu, zijn echt van hem en mij samen en ze zijn voor mij altijd een herinnering aan lieve mensen en aan die mooiste dag in ons leven. Daarom wil ik als kadotip meedelen:

Als je het je enigszins kan veroorloven, geef dan als extra bij de verlangde enveloppe toch iets leuks , iets unieks, als aandenken aan die speciale dag in hun leven. Het hoeft niet duur te zijn. Als het paar elders in de wereld woont, is het lastig om veel spullen mee te nemen. Een heel mooie zelfgemaakte kaart kan dan in hun fotoalbum een speciaal plaatsje krijgen. Gaat het om een tweede huwelijk voor één van de verloofden of beiden, of een koppel dat al iets rijper is en al een ingericht huis heeft wachten, kies dan iets wat echt hun eenwording symboliseert. Misschien een mooie fotolijst voor hun huwelijksfoto. Meer ideeën zal ik niet aandragen. Gebruik je fantasie maar en maak het een cadeau dat echt van jou komt. Het paar zal je heel dankbaar zijn... als je het kado maar niet uit het envelopje betaalt!

Lilian Neede-Pickering